P A P A T Y A M

Köþelerine uzandýðým baharlarýmýn özleyiþlerinde
gül kokulu sabahlarýna uyandýðým serzeniþlerim
baþýmý döndüren güzelliðine kurban olduðum
beyazýna tutsak kýrlarýma sýðýnýrken özlemlerim
nemli gözyaþlarýma ekilen ikiz bakýþlarýnla...

tane tane açardý sarý beyaz yapraklarýn
kokusun sindirirken baðrýma misler gibi
baþýmýn bir dönüþü vardý kir sorma yandan
üstüne inerdi usulca ýlýk nefesiyle
ömür boyu uyumak isterdim kollarýnda...

özlediðim bakýþlarýn dökülür göz uçlarýmdan
yükselirdi mutluluðum güneþin mor ýþýklarýyla
tabiattaki güzel cismin uyanýrken yalnýzlýðýma
yýk gizem duvarlarýný pare pare mevsimlerimin
pür neþe içinde doludur kýr çiçeklerim...

bakýþlar arasýnda kelebekler dolaþýrken
serüveni olurdu harcanan zamanlarýmýn
gün boyu kýrlarýnda dolaþýrdým ben yine
nemli topraklarýnda susadýðým olurdu bazen
süt kokulu aðýzlarýnda yine kuzularýmýn
menekþeler kýskanýrdý mutluluðumu
çöz artýk ayak uçlarýmdan beni yutkunayým papatyam...

sardunyalar misali bakýþlarým kaybolur sevenlerin
dolaþýr kýrlarýn arasýnda sessizce yine
kýþ bahara alýþmýþ gibi özlem dolu dizgin ellerin
usulca sularýn koynuna uzanýrdý mehtap
týpký bir mavi denize hasret yolu gibi yosun kokularýn...

bazen yorgun bir rüzgar olurdun mazide unuttuðum
serin rüzgarlarýnla eserken nasýl da boyun bükerken
sarý saçlarýna inerdi yaðmur damlacýklarým
hasret giderip serinlerken yüreðinde papatyam
öyle süzülürdü bulutlar semalarýn yükseklerinden
baharý karþýlardý güneþim sýmsýcak gülüþleriyle
sen mutlusun bilirim papatyam...

Behçet Bük Eskiþehir
17.4..2022

Sosyal Medyada Paylaşın: