ANLARSIN
Bedeninde baki deðil gençliðin,
Ýnce belin bükülünce anlarsýn.
Sen farkýnda deðilsin bu hiçliðin,
Canýn tenden çekilince anlarsýn.
Hep yaz olmaz hayatýn dört mevsimi,
Þu yaklaþan ecel ayak sesi mi,
Görmedin mi Eylül,Ekim, Kasým’ý,
Yapraklarýn dökülünce anlarsýn.
Senelerce yüreðini yorduðun,
Sabrederek hep bekleyip durduðun,
Umut veren yâr üstüne kurduðun,
Hayallerin yýkýlýnca anlarsýn.
Heder olup gidince tüm emeði,
Durulunca düþüncede dimaðý,
Dert örülü ömrün çile yumaðý,
Ýlmek ilmek sökülünce anlarsýn.
Ölüm yokmuþ gibi yaþar birçoklar,
Tokat gibi vurur acý gerçekler,
Türlü türlü allý,morlu çiçekler,
Mezarýna dikilince anlarsýn.
Seyyal Tanýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.