Geç Kaldım

Geç kaldým


Anamdan daha erken doðmaya!
Affet beni sevgilim baðýþla
Senin çaðlarýna yetiþemedim
Her neyse,
Zaten alýþtým arkada olmaya
Okula, iþe, arkadaþa

Biraz uçurumun kenarýnda kaldým
Yapayalnýz sokaklarda tek baþýma dolaþtým
Mavi gökyüzü altýnda
Sýcak yaz günü deniz kenarýnda
Kimse yoktu buluþmaya
Martýlara simit attým
Kalabalýðýn içinde tek baþýma

Artýk böyle yaþamaya alýþtým
Biraz buruk olsa da umutlarým
Geç kalmýþým çocukluðumda oynamaya
Bisiklet sürmeye, çelik çomaga Çabuk büyümek isterdim oysa
Geç kalmýþým, koca adam olmaya

Oysa ne çok severdim seni
Beni sevdiðin gibi ,
Büyüyemediðimden oldu her þey
Geç kaldým aþký yakalamaya
Her seferinde olduðu gibi hayatta
Affet ne olur baðýþla

Geç kaldým!
Yaþamaya, anlamaya, anlatmaya
Zaman durmuyordu
Ben yetiþemiyordum
Bakkala ekmek almaya gittim
Kalmamýþtý, sabahýn dokuzunda
Belki de aslýnda hep bir yerlere ulaþma çabasý
Her þey olacak ulaþtýðýmda
Evim, barkým, çocuklarým dostlarým

Her neyse kavuþmadan ayrýlmak benim bahtlarým
Gideceðim bu alemden erken belli
Geç olmadan ayrýlýða tutunalým
Bari oraya zamanýmda varalým
Allah aþkýna...












Sosyal Medyada Paylaşın: