TAM RAM
Gün geldi koþturdum yanýna var’am,
Hayalden gerçeðe dönsün hatýra’m.
Uzattým kolumu beline sar’am,
Vurdukça teline hýçkýrdý cura’m…
Arzuhâl eyledim týnmadýn Azra’m,
Çaðýrýp çýðýrdým, duymadýn nara’m.
O zaman sýzladý, kanadý yara’m,
Kavlimiz bozuldu durdu tam/buram…
Hayalin seraptý endamýn haram,
Açýp okumadýn kaldý muhtýra’m!
Evvelin mehtaptý oldun kapkara’m.
Kal geldi dilime olmadý þûra’m…
Dilerdim künyene vurulsun tuðra’m,
Ben yazý dedikçe hep geldi tura’m.
Evrildi çevrildi çýkmadý kura’m,
Dizlerim pes etti nereme vur’am?
Deðiþmez soframda gayri papara’m,
Açýldý boþaldý büzüldü safra’m.
O günden bu yana sönmez sigara’m,
Girdiðim her mekân oluyor havra’m…
Baþeðmez Sultaným söndürür çýra’m,
Kesilir yaðmurlar toz olur mera’m,
Kýrýlýr camlarý bozulur sera’m,
Sayarlar tartarlar kalýr paçavra’m!
Olmuþtum sevdamýn uðruna tam ram!
Girmedin rüyama hayýra yor’am.
Böylesi talihe yetmez farfara’m,
Kýrýldý küreðim yelkenler fora’m…
O çeksin o yana cýrýlsýn ora’m,
Bu itsin bu yana burulsun bura’m,
Para yok ilaca kayýp kumbara’m,
Döndüm pür deliye her günüm bayram…
Sýzar gözlerimden günlük bir gram,
Bulunmaz içinde þeytansý doðram.
Çýk artýk ciðere gizlenmiþ hurra’m,
Tepemden topuða ulaþsýn çakra’m.
Aklýma sýkýþmýþ çýkmýyor meram,
Ýmdada yetiþsin nöbetçi sara’m!
Uçurum baþýnda biter macera’m,
Dibinde çözülür kozmik proðram…
Oynadým rolümü tek sahne dram,
Ne zaman yazýlmýþ öteye sýra’m?
Dikilmez adýma bir mini ehram,
Bürünür çýkarým üstümde ihram.
Ahiret hayatý ister ihtiram,
Münker, Nekir sorar yok melodram.
Sýratta eylerim izzetüikram,
Yakmýþtý, yanmasýn o baðrýkara’m…
SÜLEYMAN KARAMAN vega4
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.