Doðunca hayýrlý olsun derler, Büyüdüðün zaman görmeye gelirler, Sevinirsin seviliyorum diye; Sonrasýnda ne yazýk ki aramazlar, sormazlar...
Herkesin amacý belli iyi gününde hepsi dost, Kötü gününde yanýnda hiç kimseler yok. Dost bildiklerin bile, seni yalnýz býrakýr ve de düþürürler...
Dost gibi görünürler, En acý darbeyi vururlar, Ama ne yazýk ki bildirmezler...
Yine de hayat sana, Gün yüzü göstermek isterse gösterir. Ama yaþamý sana çekilmez hale getirirse; Elinden bir þey gelmez...
FATMA GÜL
Bu þiiri, saat18:34 ve 25.09.2020 tarihinde içimden geldiði þekli ile yazdým. Tüm okuyanlara en içten saygýlarýmla. Ayrýca þiirimi seslendiren büyük üstat Garip Ozan Mete Ekici’ye çok teþekkür ediyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
dünyatatlısı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.