Bahaneler
Seni çok seviyorum, tutsaðýn oldum
Nedenini inan ben de bilmiyorum
Tuhaf bir etki býrakýyorsun üstümde
Kulaklarýmda dayanýlmaz bir çýnlama
Seni hiç unutamýyorum
Seni aklýmdan silemiyorum
Her zaman bahaneler çýkar
Ama, artýk sen kalbimdesin
Ýstediðin zaman öyle
Kafana göre, çekip gidemezsin
Doðrusu, bu anlamsýz tavýrlarýnla
Beni çok üzüyorsun
Neden, kendine eziyet ediyorsun
Aþýk olduðunu bile bile
Senin için özene bezene hazýrlanan
Ait olduðun gönül köþkünü
Elinin tersiyle neden ittiriyorsun
Sevmekten, sevilmekten bu uzaklaþma inadýn niye
Sen ve ben oldukça derinlerdeyiz
Bu hisler bize ait, anlamýyor musun
Sevmeyi öðrenmen için
Daha ne yapmam gerekiyor
Sen de beni istiyorsun aslýnda
Bu aþktan kaçma inadýn niye
Sen, kaderinin efendisi oldun
Ben, gönlümün kölesi
Kaderin al senin olsun; ama bilmelisin ki
His ’lerim ve ben; böyle sensiz
Hiç iyi deðiliz
Cahit Fýkýrkoca
12.04.2022, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.