Kars’ýn ayazý... Aytemiz Güzel Sanatlar Lisesinden kýþ ve baharýn "çu" dönmüþtüm. Hevesimi almýþým. Eski Ordueve yüz be yüz balaca bir acentada bekleþiriz. Cemreler, kardelen: Kar kaldýrýma kirli çamaþýr sepeti doldurmuþtu. Camekanlý içerinin kataliktiði havayý yumuþatmýþtý: Gevþemiþ... Bir sarý turist bir de men... Bayan elemanlar, iki bekar kýz... gýkýldaþerler. Turist sýrt çantasý; özü yekelikteydi... Saç sakalý hippi. Acentanýn... kýzlara kur yapan gedeler otomobille geçiþiyorlardý... Her defasýnda inek böðürmesi ses çýkaran kornayý zurnalýyordular: MÖ... MÖ... MÖÖÖÖÖÖ! Kýrýklarý olduðundan kýzlar gülüþürdüler... Son kornaladý ki gençler... Turist: " NAHIR GELDÝ!.." Ben, kavelya kýzlar beton kesildik..! Ýçimden: " Ola Kýristiyan Avrupalý NAHIR’ý ne biler?" Gözleri fýrlamýþ kýzlar; beyinleri yanmýþtý. Sarý çurki dedi ki: " Ben Kars’lý Malakanlarýn Avustralya’da ki torunlarýndaným ay kýzlar!" NAHIR GELDÝ!
Yalçýner Yýlmaz 13-04-2022 Çanakkale
Sosyal Medyada Paylaşın:
yalciner17 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.