Paylaş

Ey zamane oburu kaldýr kafaný kumdan
Zulüm midene dolmaz, aç kalmazsýn korkundan
Sustuðun zulüm seni alý koymaz uykundan
Sanýyorsun canýn can, baþkalarý patlýcan

Dünyanýn ziynetiyle senin kesen þiþerken
Götüremezsin onu ahirete giderken
Yok öyle þatafatlý sarayýnla gömülmen.
Küçük beyninde sen can baþkalarý patlýcan.

Küçüldükçe küçülmüþ bir et parçasý kalbin
Öyle küçük kalp ile bilinir sanma kadrin
Aklýnda cennet varken cehenneme mesain.
Diyorsun ki caným can, baþkalarý patlýcan.

Irmaklarýn sularý içmek ile tükenmez
Canlý cansýz yudumlar yine denge deðiþmez
Dünyanýn su miktarý zerre gram eksilmez
Buna raðmen senin can baþkalarý patlýcan.

Kurt kuzu çýta Arslan ne var ise cihanda
Hiç birisi gizlenmez alenidir meydanda
Topladýðýn servetin kalýr sanma cüzdanda
Sanma sade canýn can baþkalarý patlýcan

Týpký hava gibidir kýsmet denilen nimet
Ýstesen de kesilmez herkese düþen kýsmet
Sadece sende vardýr insana karþý haset
Sanma sade senin can, baþkalarý patlýcan.

Sende ki þu hasetlik mahlukatta olsaydý
Ne inek süt verirdi, ne arý bal sunardý
Ne toprak ot verirdi ne tavuk yumurtlardý
Mukaddestir bütün can, deðil biri patlýcan.

Az olan her bir nimet paylaþtýkça çoðalýr
Rýzýk dairesinde herkes payýný alýr
Küçücük paylaþýmlar nice gönüller alýr
Paylaþýmla birleþir ayrý gayrý bütün can.

Sadaka çok belaya sur olur korur seni
Verdiðin her kuruþun gün olur bulur seni.
Rýzayý ilahiye çevirir yörüngeni
Gözün gönlün þen olur kalbinden gider hicran




Sosyal Medyada Paylaşın: