Gözlerim yaðmura susamýþ bulutlar ne etsin el mahkum veda busesi musallada kalmýþ bir fatihaya muhtaç merhum
Gönlüme ilk topraðý sevdiklerim attý dostlar ve diðerleri ile el deðiþtirdi kursaðýmda kalan umut boðazýma battý gönlüm atýlan topraðý kabul etmedi
Samimiyetine inandýðým kim varsa kar oldular daðlarýmda erimeyen gözlerim yakup misali feda oldu evlat yoluna derman bulmuþ mudur derdini söylemeyen
Ellerimde tuttuðum zaman kol saati gibi gezerken benimle korkmazdým ölümden teslim etmeye korkar oldum emaneti býrakma sakýn yavrucuðum tut ellerimden
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.