Gönül bahçemde, özenle büyüttüðüm Hazan çiçeklerini ayaz vurmadan, Belki bir sonbahar yaðmuru ile Belki de bir rüzgâr esintisiyle çýk gel. Fark etmez ne ile geldiðin Sen! yeter ki gel.
Bir gün, son nefesimi verip Teslim ettiðimde ruhumu Azrail’e Kara topraða gömdüðünde beni Þöyle bir mezar taþýma bakýp Eskileri yad edip aðlamak için deðil Bir ömür boyu yanýmda olmak için gel.
Sakýn geç kalma olur mu? hemen gel Belki bir seher vaktinde Belki de bir gece karanlýðýnda çýk gel. Fark etmez ne zaman geldiðin, Sen! yeter ki gel. Gel ki hüzünlerim son bulsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.