Saklamaya gerek yok beni hayalinde düþünde özlemlerinde saklama
dinlediðin þarký nakaratlarýnda tekrar etme dile getirme adýmý
saklama beni yüreðinde ve herkes duysun gözlerinden düþürdüðünü
umut etme yaþatma hayallerinde ne gör gözlerimi ne hisset tenimin sýcaklýðýný
otur baþucuma dikilen selvi gölgesine okþayarak mezar taþýmý dindir içindeki acýlarýný bak gelip geçenlere bana benziyor mu diye yad etme mutlu geçen günleri dalýp gitme uzaklara unut nasýl da canhýraþ sevdiðimi ve harca biriktirdiðin anýlarý saklama
beni nasýl yaþadýðýný anlatma kimselere duymasýnlar seni yaþayamadýðýmý bilmesin kimseler
kördü görmedi böylesi bir sevgiyi de bitir herþeyi saklama
gömme beni göðsünün kalabalýk mezarlýðýna yük etme kendine böylesi aðýr bir sevdayý
son görevini tamamla çýkar göðüs kafesinden yak naaþýmý savur Marmara sularýna külümü ve dön mutluluðum dediðinin kollarýna
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.