O SES (Zelkif Terzi Ağabeyi beklerken)

O SES (Zelkif Terzi Aðabeyi beklerken)
Yusuf Yilmaz
Eminönü’nde bir sabah vakti
Gelen geçen gemileri seyre dalmýþým.
Kafamda bin bir düþünce,
Gözlerimde denizin maviliði,
Kulaklarýmda bir dostun
Yüreðinden gelen o
Merhaba diyen
Hasret rüzgarlarýnýn serin esintisi...
Yýllar yýllar önce
Buralarda bir defa daha buluþmuþtuk.
O zamanlar
Hücrelerimiz daha diri daha tazeydi.
Ufuktan ufuka konar,
Hayallerimizi süsleyen
Moral, umut
Gökkuþagýnin yedi rengi gibiydi.
Þimdi bakýyorum da
O renkler yerini
Bulutlu bir havada
Batan güneþin ýþýklarýna býrakmýþ.
Ýki zamanýn kesiþtiði nokta,
Samimiyetle içten duygularla
Merhaba diyen o ses
Deðiþmeyen o ayný ses!
Ayný güven, tevazu,
Ýnsana yaþama sevinci veren,
Cesaretlendiren, moral veren o ses:
Týpký hiç gözünü kýrpmadan
Beraberce vatan savunmasýna koþan,
Yiðitler misali...
O bir asker,
O bir öðretmen,
O yeri geldiðinde bir veli,
Bir Aðabey ,
O tam bir adam.
Böyle gelmiþ böyle gidecek.
Gönül dinlemiyor
Uzaklýk ve zaman.
Eminönü’nde bir sabah vakti:
Denizin dans eden dalgalarý,
Bir gürültüyle
Gelip geçen gemiler,
Çingene kýzlarýn kývrak danslarý,
Merakla,geleceðini
Talih kuþunun gagasýnda arayan bir genç
Ve "geldim" diyen o dost ses.
Sosyal Medyada Paylaşın: