Can çekiþe çekiþe ölür gün.
Belki bu yüzden yastýr,
Gece bu yüzden karadýr belki.
Her düþüncenin dinlendiði
Hatta yýkandýðý
Bir hesaplaþma zamaný gece....
Bir doðum sancýsýnda,
Aðýr aðýr doðarken gün
Hangi yorgun çiçek,
Hangi tembel kuþ
Nazlana nazlana uyanmaktadýr
Uykusundan.?
Bir sistemi,bir nizami
Kanunlarý var mutlaka onlarýnda.
Belki evlerimizdeki saksýlar
Çiçeklerin sürgün yeridir.
Gün,en büyük hesaplaþmadýr...
Kimbilir,
Kuþlarýn,çiçeklerinde
Bir Tanrýsý vardýr...
Dünyada herkes;
Yaþamak zorundadýr
Çünkü yaþamak,
En büyük ibedettir....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.