DUMANLI DAĞLAR
Avaz’lar dýþ sesim,iç sesim susar,
Çýðlýðým yankýlar þu morlu daðlar.
Hasretler dað oldu,özlemler pusar,
Yol vermiyor geçem,dumanlý daðlar.
Canan’dan muradým,kuru selamdýr,
Dilimde o yare,ince kelamdýr,
Karlý daðlar ardý il’im,sýlamdýr,
Yol vermiyor geçem,dumanlý daðlar.
Derer’dim varsaydým Lâle,sümbülü,
Aþk ile sarardým,dalýnda gülü,
Þafak’ta dinlerdim,þeyda bülbülü,
Yol vermiyor geçem,dumanlý daðlar.
Keder’miþ kaderin tamamý bana,
Sevdanýn yoluna,düþtüm ardýna,
Ulaþmak çok zordur nazlý canan’a,
Yol vermiyor geçem,dumanlý daðlar.
Çok oldu ulaþtý,Yüce Makama,
Anamýn sevgisi,þimdi yok ama,
Acý ayrýlýðý taktý yakama,
Yol vermiyor geçem,dumanlý daðlar.
Sarmýþ kara bulut,kar boran tutmuþ,
Sislerin örtüsü,yollarý yutmuþ,
Sanki canan beni,çoktan unutmuþ,
Yol vermiyor geçem,dumanlý daðlar.
Tuðal KÖSEMEN
09.Nisan.2022
Dost kalem katkýlarý ; Teþekkürlerimle.
Yok derde cevazýn,kusarsýn hep kin,
Ben kulda býrakmam iman,inan din,
Merhametin yokmuþ,intikam peþin,
Yol vermiyor geçem,dumanlý daðlar.
. . . .Nurettin GÜLBEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.