Bu yýlda bahar sensiz Bu yýlda hayallerim mevsimsiz Sýrtýmda senden yadigâr hýrkam Gözlerimin yaðmuru Yaðmurumun saçlarýný ýslatýrken Adý sen olan günleri özlüyorum annem
Çýk gel bir gece düþlerimden Daðýlan yanlarýmý eteðine Gözümden dökülenleri Avuç içlerine topla annem. Bir kez daha tara gurbet kokulu saçlarýmý Aðrýmý acýlarýmý sulara ver yeniden Baþýmdan döktüðün dualý son suyunla
Gözüm yollarda Ne olur çýk gel annem Dizimin yaralarýna sürdüðün, dermaný Hak’tan olan merhemin var ya Onu da getir ne olur Belki iyi gelir kalbimin kýrýklarýna
Bazen Sevgi dilencisi þiirler yazýyor Bir vuslat anýn resmini çiziyor Ve bademler çiçek açarken Ruhumu aþkýn mavisiyle boyuyorum Ama hep yarýda kalýyor papatya fallarým
Hasretim ayyukta annem Söylesene Sensiz yaným Ýçimi iyice üþütmeden Güneþim diye baktýðým gözlerinle Geçmiþimi geleceðimi ýsýtmaya Ne zaman geleceksin?
Gidenlerin yasý tutuluyor ya annem Ben hiç tutmadým senin yasýný Biliyorum Bir gün çýkýp geleceksin Yâr yaralý yaralarýmý sarmaya annem Bir gün çýkýp geleceksin
Ne olur çok gecikme annem Toprak kokusu yüreðinden öpüyorum Ve ben hasretinden ölüyorum
#hüzünlükent
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlükent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.