Sessizliðim var öyle koskocaman, Dýþarýda bin hayat, Envai çeþit mevsim, Bedenimdeki tenhalýk, Kurtulamýyorum, Zihnimdeki karanlýk, Ellerimdeki kirlilik, Kelimelerim bitiyor, Defterlerim karman çorman, Hayallerim gibi, Ve bu boþluðu dolduramýyorum.
Bana bahþedilen bir zaman var, Her katresi ýstýrap, Onca þey gördüm, duydum, Ýzledim uzaklardan, Fakat yaþamadým hiç, Kaldýramýyorum.
Çocuklar var cývýl cývýl, Denizler, kýyýlarý, Aðaçlar, çiçekler, bahçeler, Sevgililer var sarmaþ dolaþ, Mehtap yukarýda sýrnaþýyor, Narenciye kokularý, Ve bana yaþatýlan yalan dolan, Ne yapsam kendimi kandýramýyorum. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.