Ah "þiir" yar’asýn
Ayakaltýnda ezilen kýrçiçekleri
Kansütüyle topraklar sulandý
Âhh..
Sadece
Sadece!
Dünyaya çiçek kokusunu istedim
Gökyüzünün masmaviliðinde
Öyle güzel iken topraktan þiir kokusu
Anlatamadým kendimden baþkasýna
Ah "þiir" yar’asýn
Kalbimi iki sardunya yapraðý arasýnda kuruttum
Kalbim kalýn kabuklar tuttu "nefret" tutmayan
Ama..
Ama!
Küflü sevmeler gördüm süslü yalanlardan
Bir anýta su bile verdim, papatyalara konu oldu kýrgýnlýklarým..
Ah "þiir" yar’asýn
Hasreti genzimi yakarken
Tebeþir tozundan evler yaptým
gölgemden aðaç
Yaðmur sularýna yazýlar yazdým
Lacivert kalemle Ýstanbul’u karaladým
Gidenlere el saldým gün batýmýnda
Kimi zaman altyazý geçti gözlerimden
Yerel bir gazetede mahþet olmuþ acýlarým
Ele avuca sýðmadý hüzünlerim
Ah "þiir" yar’asýn
Þahit oldu gözlerim ateþe
Kulaklarým kurþun sesine
Zaman aþýmýna uðrarken tanrý aþklarýn
Sýrtýmýn kaburu çýktý
Güneþ uykuya daldý paslý pencerelerde
Çok zaman geçti ömrün yapraklarýndan
Tozlu raflarda yalnýzlýðýmýn pir’i kaldý.
Ah "þiir" yar’asýn
Göðe saçlarýmdan salýncak astým
gülümsedi yýldýzlar
Sonra
Kuþ resimlerinden çocuklara gökkuþaðý çizdim
Bir kâbusa daha þahit olmasýn þiirçiçekleri.!
Âh "dil þikestîm"
Ne diyordu Sabahattin Ali
"Yaramýn nerede olduðunu biliyorum
Yalnýz bir yerlerim çok acýyor.."
Yýðýldý cýlýz bedenim
Susmaktan çatlayýnca dudaklarým
Dilkeþ þarkýlar dinledim
Bir kuþ olmak, bir kelebek olmak
bir kum tanesi kadar küçük olmak istedim!
Adým "Serdem olsun" dedim
Bilemezdim
Aþkýn bana bu kadar pahalýya patlayacaðýný
Ah "þiir" yar’asýn
Yüreðimin evini ateþe verdin
Soður mu göðsümdeki yangýn?
Bilemezdim
Aþk zarflarýn üstünde pul
kaðýt üzerinde karalama olduðunu
Ah "þiir" yar’asýn!
Dünyamý poyraza çevirdin
"Mahrifet þair olmak deðil þiir olmaktýr.."
Gizem/Asi
Kurþun yarasý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.