Sensizlikten Bıktım
Bana canýmdan, daha fazla yakýndýn
Söyle be lüle saçlým, neye alýndýn
Neden acýmasýzca, tavýr takýndýn
Neden gece gece, yanýmdan taþýndýn
Þimdi durduk yerde, sen neden el oldun
Gittin gideli ne aradýn, ne sordun
Sen bu ayrýlýkta, ne keramet buldun
Günlerdir beni de, ruhumu da yordun
Ne vardý , biraz daha benle kalsaydýn
Azýcýk daha, ateþinde yansaydým
Ne olurdu, yanýmda nefes alsaydýn
Bu zalim hayatý, senle yaþasaydým
Sensiz yaþamak, bana haram oldu
Bilsen gözümde, nasýl yaþlar var
Sen gidince sanki, hayat birden durdu
Ýçimde kopan, tuhaf kýyametler var
Günler sonra bile, seni düþünüyorum
Hiç uyumadým ben, periþan haldeyim
Hala güzel ismini, sayýklýyorum
Dardayým gülüm, þu an delirmekteyim
Zar zor yaþýyorum, insanlýktan çýktým
Acý bana, yaþarken öldürme beni
Dünya boþ geliyor, sensizlikten býktým
Bir daha, göremeyecekmiyim seni
Hasretinden yanmaktan, kor gibi oldum
Sen yalnýz kalmaktan, ne fayda bulursun
Yolunu gözetlemekten, þaþý oldum
Yaradan aþkýna dön gel, ne olursun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Menderes Dağlaroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.