Ýçimi yakar acýlarým, Dönüþü yok bu yolun artýk sona varmalýyým. Topladým tüm eþyalarýmý, Artýk terketmeliyim kendimi Ruhumu en derine attým,yüzüstü býraktým tenimi, Nefesimi,son hecemi sana sakladým.
Alýþýktým,çoktan alýþmýþtým belkide Gitmelere, Geri dönmemezcesine...
Yalýnayaktým sevdamýn sokaðýnda, Sokaklar bir çýkmazdý aslýnda, karanlýktý gece kadar. Kör kuyular gibi dipsiz,sevdalar.
Bir bedenimi aldým yanýma onuda koydum boþ bavuluma Yola koyuldum... Çok yoruldum... Çýplaktý ayaklarým savruldum, Yalýnayaktým,çakýl taþlarýna basýp canýmý acýttým Tek bir ah sesi çýkmadý sustum. Sustum;ölesiye sustum zaten yoktum birde susarak yok olmuþtum Son bir nefes sana adadýðým Ve artýk Kýrlangýcýn kanadýna tutunacak çýðlýðým....
mavimasal
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavimasal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.