MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

NE YAZIK Kİ ÖMÜR BİTİYOR
Hüseyin_YAVUZKAN

NE YAZIK Kİ ÖMÜR BİTİYOR


Zaman tükenip gidiyor
Yaþ kýrk dokuz, elli
Artýk ihtiyarlýk baþlýyor
Yolun sonu belli

Memlekette yaþ ortalamasý altmýþ, altmýþ beþ
Gösterecek yok baþka eþ
Rahmetli babam altmýþ altýsýný zor buldu
Ýnsan gibi yaþayamadan öldü

Yýllar hep karalý yaslý geçti
Güneþ üstüme bir gün doðmadý gitti
Hep genç kalacaðým sanýrdým
Saçlarým aðardý da gitti

Ne çabuk kalbime hüzün, gönül daðýma kara bulutlar çöktü
Dünyanýn kahrý bu kadar mý çoktu
Yaþadýðýmýz alem sanki büyük bir bahçe
Ýçerisinde çiçekler, güler ve zararlý böcekler binlerce
Ýnsanlarýn içinde de var böylece

Hep ölüm aklýma gelir karanlýk gecelerde
Bizde geçip gideceðiz bir gün sessizce
Yaradan dan baþka kimse bilmez; nerede, nasýl ve ne zaman…
Kurtuluþun yok ki bu gidiþattan.


Hüseyin YAVUZKAN

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.