İNSANLIK… EZELDEN, AHİR ZAMANA (VII)

-VII-
Ýlahi adaletin tecellisi yolunda
Asýrlar geçip gitti yarýný yitirerek
Kimi can telaþýnda sancý yaþar solunda
Güzel bir geleceðe umudu bitirerek


Kâinatýn tümünde, günah sardý her yeri
Millet çare arýyor, hale bir el atacak
Kim bilir kaçýncý kez, döndü en baþa geri
Bunun sebeplerinin, yeri yoktur yatacak


Mal mülk kâfi gelmedi hayatlar karartýyor
Ýnsanlýk düþmanlarý, þerri makbul kýlanlar
Ne yazýk ki bu kantar hep garibi tartýyor
Yine eller üstünde zehir baþlý yýlanlar


Mazlumun feryadýný uzaklardan seyreden
Hiçbir kutsal deðerden, nasibini almamýþ
Ýþlediði suçlara, ALLAH’ý ortak eden
Çýkmýþ dinden, imandan, itikadý kalmamýþ


HAK’ka hizmet denirse, bu yanlýþýn adýna
Ya YÜCE’LER YÜCE’si neye inanacaðýz
Ýnancýmdan þüphem yok, sýðýnýrým affýna
Biz bunlarýn yüzünden, ateþte yanacaðýz


Bu dünyanýn tadýný, onlar bozarken hala
Çýkýp karþýlarýna, *kötüsünüz* demedik
Kimimiz can derdinde, kimisi taptý kula
Bu gidiþin sonunu, nasýl biter bilmedik


Felaket kapýmýzda saklandýk köþe bucak
Ateþ baþa düþmeden hali görmeyeceðiz
Þerrin her türlüsüne açtýk hepimiz kucak
Huzur ve selamete asla ermeyeceðiz





Devam edecek...
Sosyal Medyada Paylaşın:

AYDINK Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÜLMEK SANA YAKIŞIYOR.. SENİN YERİN AYRI BENDE HAK, HUKUK, ADAMLIK… SENİ SENİN GİBİLER SEVSİN YÖRÜK KIZI... ÖMÜR TÖRPÜSÜ.. KÖPEK VE İNSAN.. BEN BİR GÜZEL SEVDİM.. SENİ BEKLERKEN SEN KADERİMSİN ..