Saçlarýma düþen
Kar oldun
Hayýrsýz
Vefasýz
Bir yar oldun
Güneþe tuttun
Gözümü
Topraða sürdün
Yüzümü
Hiç tutmadýn
Sözümü
Kýrdýn kalbimi
Düþürdün derde.
Söz verip
Yemin ettin
Yüreðimi aldýn
Avucunda sýktýn
Ezip büzüp
Bu sevdayý
Bir köþeye týktýn.
Býrak beni
Artýk sensiz olayým
Havasýz susuz
Tek baþýma
Solayým.
Münir Üsküdar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.