AYDEDE

AYDEDE

Ay baktý bana
Tepelerin ardýndan,
Týpký dedeme benziyordu…

Ay baktý bana
Tepelerin ardýndan
Sanki etrafý süzüyordu.

Sonra yavaþ yavaþ
Kaldýrýp koca baþýný,
Yükseldi gökyüzüne.
Karanlýklar ortasýndan,
Yýldýzlara inat
Yeryüzüne aydýnlýklar saçýyordu.
Týpký dedeme benziyordu…

Birden karanlýða büründü dünya
Elektrikler kesiliyordu,
Aydede dünyayý aydýnlatýyordu.
Týpký dedeme benziyordu…

Zifiri karanlýklar üzerine
Sanki nurlar saçýyordu…
Ayrý dünyalarda ayný evlerde
Ýnsanlar kavuþuyor,
Sohbete ulaþýyordu.
Aydede vuslata taþýyordu.
Týpký dedeme benziyordu…

Ay baktý bana
Kaþlarýný çatarak.
Bize bir þeyler anlatýyor,
Hem de etrafý aydýnlatýyordu.
Týpký dedeme benziyordu…

Ben Aydede’nin,
Þimdi daha iyi anladým
Neden Aydede olduðunu…

07.07.2009


Sosyal Medyada Paylaşın: