Kabul görmemiþ varlýðýn pencere önünde ki farkedilmeyen frezyasýyým basmakalýp bir saksýda Hüznümü yaðmur koparýr Kokum karýþýr güneþe Sözlerimden baþka gücüm yok Ayarsýz çýkar sesim ( ki zaten dinlemeyi bilen yok ) Sustuðumda daha anlamlýyým
Sevmekten kimse sözetmiyor artýk Gözleriyle bakýlýp damýtýlan yürekte Ve okunmuyor korkarým ki silinmiþ kartpostallara iþlenen mürekkep Azalýyoruz nehirler gibi günden güne Onaylanmýyor hiçbir sözcük Ve ýþýðý yitik gören her nesne
Ahhh sabýrsýz herþey Darýlmýþ tebessümü bile zor kaldýrýrsýn Kimsenin beklemeye mecali yok Tam da artýk yeter denilen sýrada Ýsyan oldu sanýrsýn
Sevmekten kimse sözetmiyor artýk Gözleriyle bakýlýp damýtýlan yürekte Ve okunmuyor korkarým ki silinmiþ kartpostallara iþlenen mürekkep Azalýyoruz nehirler gibi günden güne Onaylanmýyor hiçbir sözcük Ve ýþýðý yitik gören her nesne
Sosyal Medyada Paylaşın:
ademtok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.