Gönül
GÖNÜL
Ne arzun son buldu ne de hevesin
Artýk sana uymam zor biraz gönül
Yolunu þaþýrmýþ bir divanesin
Seni hakem saymam zor biraz gönül
Uymaktan gelmedi senden bir fayda
Bir düþün kendini yerime koy da
Gözünde, dilinde hep ayný gayda
Feryadýný duymam zor biraz gönül
Nerde güzel görsen peþinden gittin
Olmadý umduðun neþemden ettin
Beni de batýrdýn kendin de battýn
Kararýmdan caymam zor biraz gönül
Çile körükledin þarkýmda bile
Rahat býrakmadýn uykumda bile
Yetti gayrý bana verdiðin çile
Artýk boyun eðmem zor biraz gönül
Bir gün Leyla dedin bir gün Nurhayat
Hep hayalle geldi geçti bu hayat
Son defa fýrsat ver diyorsan þayet
Yoluna baþ koymam zor biraz gönül
Çalmaya çalýþma baþýmda düdük
Makamýn çekilmez notalar eksik
Sen de kabul et ki eskidin artýk
Bu gömleði giymem zor biraz gönül
Mithat ALDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.