KIŞ KARDEŞ
Ne ettik, de hadi kurban olduðum.
Kaþlarýný çatmýþ, düþman gibisin.
Aylardýr, yetmez mi? Kýþta donduðum.
Gelmek istemezsin piþman gibisin.
Gayrý gözlerimiz yollarda kaldý.
El, âlemden türlü sitem baþladý.
Sibirya soðuðu bize mi kaldý.
Sobasý olmayan lojman gibisin.
Cemre, leylek dedin döndün dolaþtýn.
Garip, gurebaya çöktün bulaþtýn.
Biz bahar beklerken sen soðuk saçtýn.
Ayný yerde dönen rulman gibisin.
Bir gitseydin, her yan çiçek acardý.
Kuzular meleþir, kuþlar uçardý.
Bu gönlümüz sana farklý bakardý.
Obezite olmuþ þiþman gibisin.
Bir gün güneþ kardeþ sýcak getirir.
Senin bu çakaný kökten bitirir.
Daðlar çiçek açar karlarýn erir.
Zannetme güç yetmez azman gibisin.
15.03.2021 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.