ATEŞİN ÖFKESİ-SUYUN GÖNLÜ

Taþtým yüce bir gözden

Dolaþtým yerde ve gökte gönlümce

Düþtüm pamuklarýn hüznünden

Serpildim binlerce yürekte


Bazen öfke ile düþtüm

Dert oldum çiçeklerin çocuklarýna

Vurdum boynunu yeni yetme bitkilerin

Bazen ise can oldum topraða

Kan oldum

Utangaç bir yapraða

Ve koþtum diyar diyar

Büyüdüm ýrmaklarýn kollarýnda



Ansýzýn çýktýn karþýma

Bakýþlarýnda maðrur, yiðit bir öfke

Kesiþti kaderimiz heyecanla

Zamaný yakýp, büyülendik yâr

Ýçinde alev ile beslenen

Gözlerinde bal özü var

Aktým yataðýmdan ötelere 

Sarýnca sýcaklýðýn her yanýmý

Baktým sende ki müthiþ asalete



Uçsuz bucaksýz bir ormanda

Çekildi daraðacýna dilim

Kýzýlca parlayan gözlerini görünce

Boyandý saydam tonum

Tutuldum sana öylece

Ýçime aktý duru rengim

Anladým ki sensin

Aradýðým dengim

Yüzüme þavkýn vurunca

Usul usul

Yaðmalandý gönlüm

Sarýldýkça, söndün

Sarýldýkça ,yandým

Resul Bayraktar

31.03.2022

Sosyal Medyada Paylaşın: