YOKUŞA SÜRME
YOKUÞA SÜRME
Dünya’ya doðup aþk çeraðý yaktýn,
Bilerek bir kalbi kýrarsýn kýrma.
Sevdanýn dilinde aþk’a çýraktýn,
Yaþarken insaný yorarsýn yorma.
Yaptýðýn iyilik sýrrýndýr senin,
Seni söyler seni anlatýr yönün.
Allah’ýn yanýnda hükmü yok ünün,
Yaptýðýný yüze vurursun vurma,
Dünya gölgeliktir güneþi batar,
Kiramen katibin amelin tartar.
Azrail can alýr insan da satar,
Ýmansýz amelsiz durursun durma,
Yirmi dört saatin içinde ömür,
Kün Fe yekün sýrrý verilen emir.
Hârýna dayanmaz ocakta demir,
Kudretin sýrrýný sorarsýn sorma.
Ýnsan beþer þaþar nefes alýrken,
Hata kusur iþler gider gelirken.
Etrafýna yayma ört Rabbi varken,
Bazen uyar bazý görürsen görme.
Helali haramý sakýn unutma,
Rehberi iyi seç yolu yanýltma.
Zararlý adamý doðru tanýtma,
Faydasýz hayaller kurarsýn kurma.
Sýrrýný paylaþma gece gibi ol,
Ýhtiyaç duyana güneþ gibi dol.
Son nefese kadar Elif gibi kal,
Gönlünü yokuþa sürersin sürme.
Dindari/Osman Dindar/Ýst.
Mart 2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.