Savruluyorum
Geçmiþ ve gelecek arasýnda sallanýp duruyorum
Parçalarým saçýlýyor her tarafa
Kendimden geçiyorum
Kendimden geçtim artýk
Nefes nefeseyim artýk
Karabasanlar üzerime geliyor
Geleceðin ipi
Geçmiþin izleri
Boynuma dolanmýþ
Takýp kalýyorum bilinmezlikte
Oysaki mavi gökyüzu
Kýrmýzýya bulanmýþ akþam
Alev topunu andýran güneþ
Umudun güzelliðin varlýðýný haykýrýyor
Sallanýyorum sendeliyorum hayat çizgisinde
Akrep ve yelkovanýn birleþtiði yerde eziliyorum
Ellerim titriyor acýdan korkudan
Düþmüþüm bir kuyuya çýkamýyorum
Burada her þey griye bulanmýþ
Burada dedim yani benim dünyamda
Tebessüm denen þey korkuyu andýrýyor
Uzatýyorum ellerimi ama ulaþamýyorum
Umut herkesin güç bulduðu þeydi
Mutluluk ise ümit ettiði þeydi
Savrulurken kumullarýn içinden
Kendimden olan avuçlarým dan kayýyor
Sallanýyorum hayat denen dehlizde
Savruluyorum hayat denen yalan þeyde
Anýlar istila ediyor hayallerime
Bir kaybeden olup çýkýyorum
Ne denilebilir ki artýk yaþamdan
Gözlerime düþen yaðmur taneleri
Genzime dolan acý
Hayatýmý baltalamaya ant içmiþ sanki
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.