Senin kelimelerinden doðdum ilkkez Þimdi neden Bana uzanan cümlelerin tükendiler Kahýr mý düþtü sol yanýmdan nedir Beni hayata baðlayan ince tel Koptu Uzattýðým ellerim neden boþ döner Ne oldu Neden yoksun...
Bir ýrmak çaðýldar Bir deniz kurur Hayat biter bir zihnin gölgesinde Ama ruhu insanýn Bir kýyamet çýkarýr içinden Ölüm mü Var olmak mý ilk kez Hangi sokaðýn soytarýsý bir akþam vakti Kükrer bir aslanýn aðzýna Siyah lekeler Nereden Hangi izin çýkarýmý bu Hayat mý ilkkez Ölüm mü sonkez Ýki bilinmez arasýnda tek bilen olmak Yük mü Arþýn kýzýllýðý kadar Sarar karanlýðýn rengini Ama bir ýþýk Doðmuþken ansýzýn ölüme Bahar uðramadý hâlâ Bu yüzden Dirilmedim ki henüz Madem, Neden yoksun!
korkularým Derin yalnýzlýðým Beni terkeden zihnim yetiþemeyen ruhum Kalbimin aklýmla savaþý... Anlatacaðým bunca þey varken Ýçimin aðrýsý Okþansýn diye beklerken Nedir bu gaddarlýk Ne oldu ki Neden yoksun!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhacir33 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.