aşka gel can

daðlardan taþlara
denizlerden okyanuslara
sen kendini sahipsiz mi sandýn ?

sarp kayalara
uzun bozkýrlara
sýrlarla çevrili gökkubbeye
sen kendini sahipsiz mi sandýn?

gecenin sonu aydýnlýktýr bilesin
zemherinin arkasý bahar
yolun sonu kavuþmaktýr can
bekleyesin......
sen kendini sahipsiz mi sandýn?

yeter ki
yana yana gel
döne döne gel
sen kendinden kurtulda gel
aþka gel can

gül deyip geçme
gülün eziyeti çoktur
herkes bülbülü konuþur can
gülün kokusundan sarhoþ olmayasýn...
sen kendini sahipsiz mi sandýn?

yol incedir, zahmetlidir
yürümek yürek ister
yemeden içmeden kesilmek ister
güneþin doðuþu gibidir can
umudunu kaybetmeyesin..
sen kendini sahipsiz mi sandýn ?

yeterki
yana yana gel
döne döne gel
sen kendinden kurtulda gel
aþka gel can

yol yürümek içindir
nefsinden soyunda gel
içindeki hayvandan kurtulda gel
sabrýný giyinde gel can
üzülmeyesin....
yaðmur yaðmadan gökkuþaðý çýkar mý?
aðrýsýz doðum olur mu hiç?
sen kendini sahipsiz mi sandýn?

riyakâr dünyadan mertlik mi umarsýn?
bunca günahkârdan cennet mi umarsýn?
insanýn düþmaný insandan barýþ mý umarsýn can?
sen yinede vazgeçmeyesin.....
sen kendini sahipsiz mi sandýn?

hüznünü teyellede gel
boynunu bükmeyesin....
sen kendini sahipsiz mi sandýn?

yeter ki, yeter ki
yana yana gel
döne döne gel
kendinden kurtulda gel
aþka gel can...












Sosyal Medyada Paylaşın: