Çocukluðumun mahallesinin kadýnlarý
Neler yapmýþsýnýz aslýnda yarýnlarýma
Kinsiz kansýz düþmanlarým, bilinçaltýmýn canileri
Çocukluk anýlarýmýn tozlu raflarýnýn misafirleri
Hiç yaþlanmamýþ(sýn)ýz hatýrladým sizi
Sýranýn en birincisi
Hikmet haným teyze sen var ya sen!
Allah akýl daðýtýrken unutulmuþlara karýþmýþtýn
Hani bir sokak çeþmemiz vardý
Ýkide bir bozulan
Hep kocan tamir ederdi de
Bahçe kapýsýndan
“Kýrk tane kocasý olunca” diye
Cýyaklardýn
Bir de çirkindi sesin
Hem çeþmenin kocasý mý olurdu?
Aklýný peynir ekmekle yemiþtin
Senden hep korkardým
Kýzýný da sevmezdim
Yýllar sonra karþýlaþtým Ayþen’le
Ayný sana benziyordu
Yine sevmedim
Rabia teyze
Güzel kadýndýn ama sende
Kadýnlarýn en büyük düþmanýydý halbuki
Buzdolabý kapýlarý
Her zaman ya gözünüzü morartýrdý
Ya dudaðýnýza çarpar kanatýrdý
Hep para biriktirirdin buzdolabý almak için
Kendine garezin mi vardý ya
Aptal mýydýn neydin?
Buzdolabý kapýlarýnýn masumluðunu
Yýllar sonra öðrendim!
Þükran teyze
Seni unutur muyum hiç
Arkandan konuþurdu arkadaþlarýn
“vurdum duymaz “
“dünya yansa el kadar kilimi yok “
Hem kilimi ne yapacaktýn ki
Isparta halýlarýn vardý
Ne zaman vursam kapýnýza elimle
Hemen duyardýn oysa
Bu kadýnlar hep günahýný alýrdý
Az mý elimi acýttým onlarýn yüzünden
Ama seni nedense çok severdim
Aysel teyze
Ne kýskanç kadýndýn sen
“Çeþmenin altýndaki yeþil evdekine
göz koydu kocam” diye aðlamýþtýn bizim evde
Senin yüzünden uykularým kaçmýþtý
Ýnsan gözünü nasýl çýkarýp koyardý ki
Kocaný bi türlü gözsüzken yakalayamazdým
Ne zaman baksam yüzüne
Hep yerindeydi gözleri
Bir de öðretmendin üstelik
Okumuþ kadýndýn!
Kendine güvenmemenin ne olduðunu
Sayende öðrendim
Ayþe teyze
Seni hiç sevmezdim
Mahallenin dedikoducusu seni!
Herkese her þeyi söylerdin
Tamam, yaramaz çocuktum ben
Bana hep “erkek eþek “ derdin
Ne erkektim, ne de eþektim.
Ýkide bir anneme
“Kýz gibi yetiþtir þunu “ diye
Þikayet ederdin
Senin yüzünden annemden
Çok dayak yedim.
Oh olsun iyi ki oðlunu döverdim!
Ah anne ah!
Sende o kadýnlardan biriydin
“bizim Nuri bey bi kadýn kapatmýþ eve”
“çok oynak kýçý baþý oynuyor yürürken”
Demiþtin de babama
Babam “nesi var kadýnýn” dedi
“erkek milleti deðil misiniz!”deyip
Adamla kavga etmiþtin.
Hacer ablaya o kadar da baktým
Hiç oynayarak yürüyüþünü görmedim
Hem kapalý filan deðildi evde
Her gün sokaktaydý
Neþeli hayat dolu bir kadýndý
Erkek milletine güvenmemek (!) gerektiðini…
Kadýn gibi kadýn olmanýn ......
Senden öðrendim
Ah çocukluðumun garip kadýnlarý
Sizin bana yaptýklarýnýz
Hepinizden bir parça kopyaladýðýmý
Çok sonra anlayabildim
Ama keþke anlamasaydým da
Hep çocuk kalabilseydim!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Bıkkınlık Gönülle hasbihâl Deli bal Mıknatıs Aşikâr Kaldırım Gülü Sus/ar mı aşk Alâmet-i ateş yine gece anılar ve yine hüzün Dağ