Ýnsan ustasýdýr kendi zindanlarýnýn
Ördüðü duvarlarýn içine hapsettiði ruhun
Gardiyanýdýr yenemediði korkular
Cesaretsizlik
Kaçtýðý yaþamdan beklediði
Ölmek kolaycýlýðýdýr
Hazindir hep suçlanýr
Kahpedir(!) dünya
Bir kahpeliði de görülmemiþtir
Masumdur oysa
Yaþam algýlanan renkle bezeli
Siyahsa rengi insanýn suçlu kendisi
Yaðmurun sancýsýndan doðar ebemkuþaðý
Ýnsan sancýlanmayý da göze alabilmeli
Çýkardýðýnda üzerinden korku elbisesini
Soyunduðunda ruhu esaretinden
Giyindiðinde tüm renklerini yaþamýn
Sarýnýn iþvesinde dünyayý aydýnlatan
Güneþtir sevgili
Aþk, kýrmýzýda ateþli, maðrur, kývrak
Düþleri, hayalleri tozpembe
Geleceði beyazda gizlidir
Doða, yeþil örtüsünde zümrüt gözlü
Toprak, ana kucaðý kahvesinde þefkatli
Denizin, gökyüzünün özgürlüðün rengidir mavi
Ve kanatlanmýþsa yaþama insan
Kýrmýþsa ruhunun prangasýný
Hayatý doyumsuz gökkuþaðý rengidir