KURU KAFA

Karlar yaðdý üzerine,
Taþlar düþtü izlerine,
Toprak doldu gözlerine,
Kuru kafa, kuru kafa.

Kuru kafa, kuru kafa,
Deðildin sen bir mankafa,
Girmedin de hiçbir safa,
Kuru kafa, kuru kafa,

Aklýn almaz aða, beyi,
Çalmaz tarý, sazý, neyi,
Ýdrak etmez hiçbir þeyi,
Kuru kafa, kuru kafa.

Aklý fikri onda þunda,
Daim eli kirli hunda,
Ecel gelir en sonunda,
Kuru kafa, kuru kafa.

Kuru sýktýn meþhur oldun,
Bundan pek de mesrur oldun,
Sen her zaman kusur buldun,
Kuru kafa, kuru kafa.

Gezdin durdun boþ boþuna
Hatan gitti hep hoþuna
Neþe kattýn gururuna,
Kuru kafa kuru kafa.

Gerçek sevda ne bilmezsin
Dertten yana eðilmezsin
Keskin çýkar haksýz sesin
Kuru kafa kuru kafa.

Kara boya beyaz olur
Dýþta kalma ayaz olur
Seni seven pek az olur
Kuru kafa kuru kafa.

Kara çaldýn afif zata,
Etmem derdin ettin hata,
Bakamam ben bu surata,
Kuru kafa, kuru kafa.

Caným gülüm KÜÇÜK OZAN,
Cehennem’de narlý kazan,
Oldu daim kuyu kazan,
Kuru kafa, kuru kafa.

KÜÇÜK OZAN (CML DMR)
YOLCU YOLUNDA GEREK’TEN.

Sosyal Medyada Paylaşın: