Symphony No. 44-4

gökyüzü bir cerrahýn neþteri gibi
ruhumuzu okþarken

ve
senin resmin korku dolu yerlerdeki gölge
ruhum cesaret dolu sana karþý bir bölge
sana sarýldým senin fotoðrafýna öylece

kalp atýþýný özledim vay dünyanýn çarkýna
belki üniversitedeki gibi dillerimiz prangalý
nerede saf hür dillerimiz karýþýk ve zincirli

ve her koþulda
konuþma artýk biz ölüyüz
yaþayan ölüler

yedi gün senin yasýný tuttum
yanan yüreðimle
dünyaya hayran kaldým bu büyük tiyatroya

bazýlarýnýn öldüðü yer efkar eliyle
ve diðerlerinin ölümü savaþ sebebiyle

öldü isyanlarým sensizlik ateþinde
sessizce kaybolmaktadýr ruhum
ölülerin hastane yataklarýndan gibi…


Sosyal Medyada Paylaşın: