İNSANLIK

En çok sevdiklerim canýmý yaktý
Ok olup sýrtýmý deldi insanlýk
Acý sözler sýzýp gözümden aktý
Eskiden çok tatlý dildi insanlýk

Beyler yalan söyler þimdi eþine
Düþüyor baþka bir gönül peþine
Doðruyu konuþmak gelmez iþine
Nereden nereye geldi insanlýk?

Ortalýk vefasýz eþ dostla doldu
Küçükler büyüðü tanýmaz oldu
Bakýþlar deðiþti, benizler soldu
Töre unutuldu, öldü insanlýk

Dostlar birbirine kuruyor tuzak
Ýnsanlýk kalmamýþ herkesten uzak
Kadýna þiddetle olunmaz kazak
Önce gülþenlerde güldü insanlýk

Eskiden ne güzel kardeþlik vardý
O güzel hasletler mazide kaldý
Ömürlü dostlarla sohbete daldý
Kötünün elinde kaldý insanlýk

Ömürlü Aksoy    Didim/Aydýn
"Ömür Defterimden" adlý þiir kitabýmdan
Sosyal Medyada Paylaşın: