Karanlık Dağılırken

Karanlýk daðýlýr bölük mü bölük.
Çekilir uzaða artýk ayrýlýk
Aydýnlýðýn hükmü eþyaya dönük.
Daðýlýr külhanlar ve þafak söker.

Bin bir piþmanlýkla duyulur ezan.
Neye yaradý der “ Attýðým naram”.
Kadehle olur mu insanca meram.
Alýr ol þiþeyi öylece döker.

Oturur avluya, yeþil caminin,
Zulmünü çekiyor acý mai nin.
Kahýrla özlüyor ömrü zai nin.
Anlayýp derdini mihraba çöker.

Atýla Yalçýnkaya

Sosyal Medyada Paylaşın: