Korkuyorum Heyhat

Geçip giden yýllarýn bilançosu
gelip geleceðe yelken açacakken
buluyor beni ne yapacaðýmý bilmiyorum
vedalarýn dilinden pek anlamam
gözlerim nemlenir dilim susar
dalarým uzaða uzun uzun
derin bir ah çekerim geceye karýþan

Sessiz haykýrýþlar çýð gibi
düþer gönlüme böyle vakitlerde
hevesim yetiþemediðim trenler gibi
kaçar ardýndan bakakalýrým


Kalbim ne yaðmurlar gördü
damla damla yitirdim onca þeyi
sevdiklerim ile arama duvarlar örüldü
terk ettim bir çok þehri
her gidiþimde kendimden
parça parça eksilerek

Kaderin cilvesine diyeceðim yok
yine de bilsinler isterdim
onlardan ayrý düþtüðüm her an
kendimden de ýrak olurum
bir meçhule sürükler beni hayat
her vedada biraz irkilirim

Gözlerimle görmüþtüm oysa
her gidiþ bir kavuþmaya ait
çileli yolculukta bir nihayet olsa
yaþanmazdý bu kadar gelgit
zor olan aslolandýr anladým
kaç vedaya daha sýðar ömrüm
yanýtý korkutuyor beni
Sosyal Medyada Paylaşın: