Symphony No. 44-3

sen ayaz nefesinle dokunan
hassas arzu ve yýldýz tozlarý
ve gece düþtüðünde
efkar kalýr hayatýmýza

ve sen yalnýzlýðým
kuþkusuz kendini örüyorsun
gözlerimin buðusuna duvar gibi


ve ayet ayet yaþýyoruz
ve yaþýyoruz darmadýðýn aylarda
baharýna sövdüðüm sevgili

ezeli iblisimsin çarmýhta gerili iken
ve asla sahip olamadýðýn ruhuma
ve bize sahip olamayan tanrýlar
þimdi bizi lanetiyle sýnadý

pastoral bir ilkbaharda
aniden çöken sis günümüzün
sözü olur ve hafifçe dokunduðum vücudunu aydýnlatýrken

mazi gibi þarkýnýn hafýzasýnda
bana sunduðun ve aldýðýn ruhun
yanýyor ihanetin farklý bir türü gibi

sana asla yalan söylemeyeceðim
ben sadece kendime yalan söylüyorum
böylece kalbime ihanet ediyorum..

...yalanlarýný örterek
gözlerine sövdüðüm kadýn…



Sosyal Medyada Paylaşın: