İnsan içinde
Suya düþene, su dökülmez
Yüzlününde, yüzsüsü var insan içinde
Elini verirsin, kolunda gider
Sütü çið insan da var, insan içinde
Yürek sýzlar, duymaz saðýr vicdanlar
Seyret olaný biteni, kör gözlerle
Bugünün ötesi var, ahir günlerde
Alma garibin ahýný, çýkar mahþerde
Baþýna kuþ sýçsa, þansa yorar cahil
Elinde bir kalem, koþar bayiye
Çýkar üç, beþ kuruþ verir içkiye
Ýki ucu boklu deðnek, kuþa ne gerek
Beslersin kargayý, oyar gözünü
Doymak bilmez ki nefis, açlýk baþýna vurur
Boþ vaatlerle doyurur nice garibin karnýný
Devede boy var ama, eþþek önde gider
Arabasýz gezmezsin, üþemesin yavrucaðýn
Bizimkiler üþüsün, ödeyemiyoz doðal gazý
Cefayý garip çeksin, sür bakalým sefayý
Vakit geldiði zaman, bu çocuklar konuþsun
Þükürsüz dilin, minnetsiz kalbin
Ýte, kaka geldik, hep rýzkýn peþine
Anlayan olmayýnca, anlatmaya ne hacet
Anlamazla, bilmezle artýk benim iþim yok
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.