Çýrýlçýplak duruyorken gerçekler, Ýnkar çýðlýklarý bir doðruluk yalanýndan yükseliyor... Yalanlarýn kahkahalarý, karþýlaþýnca yalanlarýyla aniden sus pus... Ve bir ses inan ben yalan söylemem diyor. Doðruluk yalanlarý hiç bitmiyor...
Merhametin içeresine saklanýp çelmekle meþgul gönülleri, Aç gönüller açýkta bir yudum zehre kaný veriyorlar... Sýra sýra ümitler sevgi ticaretinin bozuk kantarýnda pazar mezat gidiyor... Açýlýp gözler görünce talaný... Yine ayný ses ben yalan söylemem diyor Doðruluk yalanlarý hiç bitmiyor...
Çýkýnca ayyuka yalanlar Ýnkar çýðlýklarý ve yine ayný ses yalan söylemem diyor... Doðruluk yalanlarý hiç bitmiyor... L.P
Sosyal Medyada Paylaşın:
LokmanPOLAT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.