bu kadar sevmek

Seni nereye koysam olmuyor
ne aklýmda
ne gönlümde doruyorsun
her yanýma yayýlýyorsun
ve birden vakitsizce
beynime sýçrýyorsun
bir haberden uzak
avuclarindayým þimdi
yapayalnýz hayaller gibi
bu kadar sevmek gereklimiydi ?
yüreðimde sýkýþýp gözlerime doluyorsun..

Keþkelerden bir sürü cümlelerim var
keske diyemediðim iyi günlerim kadar
hayalini kurduðum bütün o anlar
piþmanlik simdi kurþun gibi yaralar
kendi kendine yersiz yersiz sancýlar
þimdi yavaþ yavaþ damlatýyor gözüm
aynalarda bakamadýðým bir yuzüm
kýrýlmýþ bir kalbin içindeki hüzün
hic kendini tutamamayý bilirmisin?
hüngür hüngür aðlayýp aðzýný kapatmayý..

En çok seni konuþuyorum bu aralar
en çok seni hatýrlatýyor odalar
en çok beni parçalýyor aynalar
baþka neyim kaldý ki konuþulacak
baþka neyim var ki konu olacak
aþka dair her þeyim yok olacak
beni unuttur kalemim ve sayfalar
hiç yaþanmamýþ ve hiç olmuþ hatiralar
önemsiz iþe yaramaz olmuþum demek yar?
dizlerim, kollarým bile bana sahip cikamaz.....







Sosyal Medyada Paylaşın: