KALMADI
Anlamadýn beni, ne desem bilmem.
Sana söyleyecek, sözüm kalmadý.
Çaðýrsan’ da artýk, yanýna gelmem.
Sana koþan dizde, derman kalmadý.
Taþlara anlatsam inan, taþ yarýlýrdý.
Duruþundan korktuðun, dað ayrýlýrdý.
Kör olan görmeyen, gözler görürdü.
Sana söyleyecek, sözüm kalmadý.
Gönül küskün, dil söylemez artýk.
Arada nice, nice, köprüler yýktýk.
Ýkimizde bu aþk, yolunda bittik.
Sana kavuþacak, yolum kalmadý.
Bu’ muydu sevdiðim, sözümüz bizim.
Ne çare böyle yazýlmýþ. yazýmýz bizim.
Kalmadý artýk ateþimiz, közümüz bizim.
Kaleme alacak, yazým kalmadý.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.