MUSAHİP (21)
Kendini en makbul kullardan sayma
Bu fikir özüne zuldür musahip
Ýnsan ol, insaný sevmekten cayma
Bu hal mutluluða yol*dur musahip
Yüz yaþýna kadar yaþasan ceman
Kötülük faslýndan uzak dur aman
Güzel düþün, güzel konuþ her zaman
Yýlana hükmeden dil*dir musahip
Kötünün övgüsü gönülde kýþlar
Ruhunu incitir yüreði haþlar
Gün ola dostlarýn attýðý taþlar
Dalýnda tomurcuk gül*dür musahip (*)
Yirmide ne ise yetmiþ de dahil
Yanýndan uzaklaþ deðilse ehil
Lafýnýn kantarý olmayan cahil
Ebleh, fodul hem de kel*dir musahip
Ýradeni kullan hurafeden kaç
Her gece hanende uyusan da aç
Bilime düþmanýn derdine ilaç
Üfürük, olmadý, fal*dýr musahip
Kýymeti yüksektir eldeki kuþun
Daldakine bakma aðrýmaz baþýn
Yoksa semeresiz tavrýn, telaþýn
Ýçinden çýkýlmaz hal*dir musahip
Her kim ki nezaket olmaz sözünde
Bulunmaz Allah’ýn nuru yüzünde
Aydýnlýk çaðýnda kulun gözünde
Onlarýn deðeri pul*dur musahip
(*) Þu ellerin taþý hiç bana deðmez.
Ýlle dostun bir tek gülü yaralar beni.
……………………Pir Sultan ABDAL
15.03.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.