Zenginin Sofrası, Yoksulun Şükrü Bol Olur

Her kaðýda bir þeyler yazýlýr; hem yazýlýr, hem bozulur
Kiminin cümleleri sevinçten kahkahalar atar
Þen-þakraktýr hayat, yüksekten bakar
Kiminin tümcesinde keder dans eder
Yürek buruktur, öksüz ve yetimlik iç yakar
Bir de yoksulluk eklenince, dertler ruhunda döllenir...

Kiminin deðirmenine uzaktan, çok uzaklardan
doðudan, batýndan, kuzeyden, güneyden buðday taþýnýr
Un-ufak olur, tane tane pirinç, bulgur, renk renk besin olur
Taþlar arasýnda, arka fonda müzik çalar, keyifler yerinde
Sofra bezenir, karýnlar doyar ama gözler aç
Hala yiyecek bir þeyler aranýr “tok açýn halinden ne anlar”...

Kiminin sofrasýnda ekmeksiz, yemeksiz bir hayat
Bal olur, huzur olur, þenlik olur
Karýnlarý doymasa da gözleri tok, þükürleri bol olur
Masada kalanlar kurda-kuþa yem olur
Belki de çýplak ayaklý, paltosuz, karný aç
Yuvasýz çocuklara, bayram deðil zehir olur
Bir gecelik tokluk, olsa olsa zengin-yoksul farký için iyi bir fikir olur...
Görmeyenler, duymayanlar gerçekle buluþur
Ve gerçekle yüzleþen hayat yine eskide, yine olduðu yerde kalýr
Zengin yine zengindir, yoksul ise hem yetim, hem öksüzdür...

Rukiye Çelik 14 Mart 2022

Sosyal Medyada Paylaşın: