Bu sabah þoraklýðýn derede, akasya gölgesinde kuzu otaran bir kadýn gördüm... danteline hýrslý, hýrlý zincir çekmekteydi... kuru ot hýþýrtýsýndan baþýný çevirdiðinde, onu göz seðirtisinden tanýdým,
Hedice’idi..
yel gibi koþan hedice, aðaçlarýn en baþýna guþ çýkan hedice, kýzdýn mý göz üstüne yumruðunu çakan hedice,
þimdi gapgara saçlarý ap að, gosgoca elleri Ýp ince, ekin garasý sürdüðü galem gaþlarý sanki hiç yok idi.. tek deðiþmeyen höz seðirmesi..
dedim..! -nassýmý ya!... hadi þimdide bir çýkta görem erik tepesine, baktý, baktý, baktý, kýstý gözlerini - he mi..! dedi.. - bi de kendine bah paçandan alýyorsun nefesi, eyyy daðlarla güreþen adam....
Faruk KÜÇÜKTAÞ 2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
KEMAH_LI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.