MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

17:05
sır

17:05



I / Biliþ

Kýrk yýlýn arkasýndan bir kapý aralandý,
Mekânsýz bir þehirdi, vakitsiz bir zamandý.

Bir sa’ati... içinde kovalardý yelkovan,
Kaçardý dolu dizgin dakikalar anbean.

Nedendir, bilinir de söylenmezdi bir türlü,
O akrebin dilinde ölüm diye bir türkü...

Nasýl kaçar ölümden, alnýnda yazý olan,
Nasýl olur da ölür... ölümsüzlüðü bulan...

Ölmemeye çâre arayanlar buyursun,
Âþýklar susa susa; ölüm yokmuþ, duyursun.

Peki ya aþk; o nedir ki?! Var mý bilmem bilenler,
Gülerken aðlayarak hýçkýrýrken gülenler...

Bir kalbi yara yara arayýp durmak mýdýr?!
Bir sükût saatine çýðlýðý kurmak mýdýr?!

Yorulmamak mýdýr aþk... yoksa boþanmak mýdýr,
Kendinden geçe geçe sabrý kuþanmak mýdýr?!

Sanki ve say ki; aþka isim buldum nihâyet,
Bir küfür bir kuyuda... ki; Yûsufca bir âyet...

II / Buluþ

Güzeller gelir geçer, kaçar gelir güzeller,
Ebedler güler geçer, göçer güler ezeller.

Evvelinden habersiz... bîhaber âhirinden,
Bâtýnýndan bir parça, bin parça zâhirinden.

Gözler ki; bir sonsuza kapýdýr aralanan,
Kalbinden kurþun yese evvelâ yaralanan.

Kuyu mudur Mýsýr’a bir sultan olmak için?!
Suyu mudur cennetin yoksa kaybolmak için?!

Bir noktaya mýhlanmýþ cinneti andýrýyor,
Gönül denen ocaðý dumansýz yandýrýyor.

Gözler kalbin aynasý... deðil imiþ anladým,
Kalbini gözlerinde gördüðümde aðladým.

Saklý yara, açýk gam, gizli dert, belli tasa,
Bir yasa getirseydim; hiç kimse aðlamasa!

Rahmetin ta kendisi iþte o gözyaþlarý,
Mezarýnda dirilir bir gün mezartaþlarý.

Taþlar ki; alev olur... bir þehri vîrân eder,
Taþlar ki; bir dev olur bakarsýn devrân eder.

III / Oluþ

Ve döner ya atlýlar, gittiði seferinden,
Bir esrârý fýsýldar gördüðü zaferinden...

IV / Gülüþ

Ve yaðmur saðnak saðnak boþalýr gökyüzünden,
Fýþkýrýr aðýr aðýr sular hep yeryüzünden.

Sýrlar bürür görürsün görünmeyen gözünü,
Bahar kýlar zemheri... yazý-kýþý-güzünü.

Çiçek açar topraksýz vatanýmýn baðýnda,
Baðrýnda güller öter, o bülbülün daðýnda.

Daðlarý görürsün yünden yapýlmýþ gibi birden,
Kardan ateþler düþer... piþer ve yunar kirden.

Karanlýklarý örten bir gündüz gelir sonra,
Karalarý kuþatýr hani o verâ-ül verâ...

O’nu ararken evet... içimden çýktýn iþte,
O’na varmak yoktu ki bu misilsiz gidiþte.

Iþýk hýzý gelsin de görsün mesâfeleri,
Ve dirilsin tez elden muðlak izâfeleri...

Bulsunlar ve desinler: Birde ben yok, o binde,
O’nu arama sakýn... o; ezelden kalbinde.

Gözlerin diyordum ya, kalbine mesken olmuþ,
Gönlün solmaz lâlezâr, gözyaþýn diken olmuþ...

Hani derler ya elbet bir gün aðlayan güler,
Göðsünü görünmezle her gün daðlayan güler.

Güler mutlak, mutlaka yaþlar döken gözünden,
Tebessüm döküveren inci gibi sözünden.

Paklanýr bir ân gelir, ne var ne yok saklanýr,
Simsiyâh bir "âhh" bile gün gelince aklanýr.

Yeni, yine, yeniden bir yaþýna basarsýn,
Nârýna bedel diye nûrun arþa asarsýn...

Ve sonra bahþedilir, üflenir de rûhundan,
Sana selâmlar gelir âhir zaman Nûh’undan!



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.