GÖNÜL KÖPRÜSÜ

Ah o köprüler !
yollarý birleþtiren, gencecik fidanlarýn altýnda gazel yakarak ,yüreðini ýsýtan köprüler
sað yanýmda bir petrol ofisi ,sol yanýmda baþý öne eðik ,ateþin de gençliðini yakan bir çocuk ..

Ey ! çocuk evin yok mu senin?
Gökten dolu yaðarken
hangi bela musallat oldu,? yüreðine
hangi kar dondurdu bedenini,?

öyle mahsun, öyle garip bir hali vardý ..
kýþ ’ý geçirmeli
bahar’ý görmeliydi
o mor halkalý baygýn gözler!

’-bakýnca donu yýrtýk bir dilenci gibiydi ;
ateþe sýðýnýp bakýþlardan
saklýyordu kendi dumanýnda kendini..

kibir son hýz sürerken Ferrari sini ,
ambulansýn çýðlýðý yarýyor
köprüleri ...
ikiye bölünüyor insanlýk !

hafiye gibi karanlýðý süzerek ,
gördüm ki!
"kýþ lastiði patlamýþ bu dünyanýn ,"
dört mevsim tekerlek gerek ..
kýlýfýný deðiþip
iki bank koyup ,
üzerine titreyerek uzanan
sancýlý yürekleri ýsýtmak gerek

Sabahý karanlýk,
bacasý tutuþmuþ bu hayatýn ;
içinde büyüttüðü , bir fidaný yakýyorsa
dünya denen cehennem

Gönül köprüleri yýkýlmýþtýr
artýk dünya ile Ahiretin sevdasý mahþere kalmýþ...


insan gözleri kör ,
nefsin arzularý içinde
seyir halinde geziyor dünya yý
Bu yolculuk nereye kadar ?


Makber Cennet olur Mazluma !




Ayþe caniberk
gümüþ kalpler


Sosyal Medyada Paylaşın: