Gece otururken odamda ruhumla rüzgar fýsýldadý bir yanýma nefesimizi kestik ve dinledik o sözleri bana beni anlattý güzel bir edâyla sanki daha önce hiç yaþamamýþ gibi büyük bir heyecanla dinledim gözlerimi kapattým ve daldým o hülyaya sonra yine gördüm onu hâlbuki silmiþtim hafýzamdan kýzdým rüzgara, açýldý yine o tozlu raflardaki kitaplar uzun zaman olmuþtu onunla otururken sahilde yanýmýzda menekþeler hep beraber gülüyorduk güneþin gidiþine yarýn daha güzel bir gün için ama sonra bizi býrakýp gitti iþte her gece aðladým sahilde menekþelerle hiç aç kalmýyordum gözyaþlarým beni doyuruyordu elveda bebeðim, elveda bedenim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serhat Şahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.