Her zaman seni istedim bu Tek düze, Bir ileri iki geri giden hayatýmda. Sana dayanmak istedim, "O varsa her þeyi geçirir" demek istedim. "Ben buradayým" demeni istedim. Elimi tutmaný, Hiç bir þey söylemeden Yanýmda oturmaný, Nefes alýþýný duymayý, Bana sadece bakmaný, Gölgeni bile görmeyi, Yüzünün her santimini ezberlemeyi, Ne bileyim, Gözlerinin düþününce nasýl hareketlendiðini görmeyi, Senin uðruna benden daha çok þeyler yapabilecek kadýnlarý senin aðzýndan dinlemeyi, Kime aþýk olduðunu, Kimi sevip de söyleyemediðini, O yüreðinin kimin için attýðýný, Her gece rüyanda kimi gördüðünü, Kimin için "ben onla ölüme bile varým" dediðini. Beni görmeyiþini... Benim senin için yanýp tutuþan þu aptal kalbimi, Bir kere hissetmeyiþini, Ruhumu paramparça ederek konuþmaný bile dinlemek istedim þu hayatýmda... Ama senin ne oldum hayatýnda... Ne de umurunda... Salak kalbim iþte, Öðrenemedi, Senin yokluðunu da, olmayýþýný da Hiç olmayacak olmaný da...
11.03.22 / 23.51 - 23.59 Bursa.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurdan Kaplan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.